วาเลนไทน์กับมาฆบูชา

ดูปฏิทินทางเวบปีนี้ เห็นว่าวาเลนไทน์กับมาฆบูชาอยู่คนละเดือนกันแล้วโล่งใจเปลาะนึง คืออย่างน้อยก็ไม่ต้องมาเห็นการโต้เถียงกันเรื่องคนไทยไม่สนใจวันสำคัญทางพุทธศาสนา
เรื่องนี้ผมฟังแล้วก็เห็นด้วยเรื่องเราทุ่มความสนใจไปที่วันหนึ่ง ทั้งๆ ที่มันก็เป็นวันสำคัญทั้งสองวัน(สำหรับผมนะ คนอื่นผมไม่รู้) แต่ผมไม่ชอบเลยที่เรามัวไปโทษวันของฝรั่งมัน

ผมเคยฟังรายการตอนเช้าช่องสามรายการนึง ที่มีฝรั่งที่ทำรายการสอนภาษาอังกฤษกะพิธีกรชายหญิง จำได้ว่าขณะที่ฝรั่งบอกว่าทั้งสองวันนี้ไปด้วยกันได้ แต่พิธีกรไทยมัวแต่โวยวายวันมันวันแห่งการเสียตัว วันแห่งการเสียตัว ตลอดทั้งรายการ

ครับ ผมเข้าใจว่าวัฒนธรรมหลายๆ อย่างของตะวันตกมันก็ไม่เข้ากับเรา ปัญหาอยุ่ที่หลายๆ ครั้งเรารับมาโดยไม่เลือก และหลายๆ ครั้ง ปฏิเสธโดยไม่เลือกเช่นกัน ผมรู้ว่าหลายๆ อย่างตะวันตกมันก็เชี่ย แต่หลายๆ อย่างตะวันออกมันก็เชี่ยเหมือนกัน

แต่ว่าเรามีวิธีคิดแบบโทษตะวันตกแบบ อะไรของตะวันตกแม่งก็เชี่ย โดยไม่เรื่องความแตกต่าง หรือแม้กระทั้งที่เชี่ย มันตัวเราเองรึเปล่า!!!! มันเหมือนกับโยนความผิดให้คนอื่น ตัวเองไม่รับรู้ในความผิดนั้นเลย ไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น

วันก็ทำให้คนเรารู้สึกดีๆ คิดดีๆ ให้กันได้ทั้งคู่ ส่วนใครจะสนใจวันไหนมากกว่ากัน ก็เรื่องของตัวบุคคล จะผิดจะถูกก็ว่ากันไป ไม่ใช่สักแต่โทษอีกวันที่ไม่ได้เริ่มต้นจากวัฒนธรรมของตนเอง!!